Η «Αθηναϊκή Ριβιέρα», όπως είναι γνωστό το νότιο παράκτιο μέτωπο της Αττικής, εκτείνεται από το Πέραμα έως το Σούνιο. Ένας τόπος γεμάτος μικρούς και μεγάλους τουριστικούς, πολιτιστικούς, οικολογικούς θησαυρούς, που όμως έμεινε παραμελημένος, αναξιοποίητος, λόγω της αναλγησίας, της ανικανότητας και της απραξίας της Κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου.
Η «Αθηναϊκή Ριβιέρα» θα μπορούσε να γίνει το διαμάντι της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Λαμπρό υπόδειγμα ανάπτυξής της, το Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», που εδώ και μερικές εβδομάδες άνοιξε τις πύλες του στο κοινό, με μία καταπληκτική ανάπλαση του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος, με πληθώρα αθλητικών, ψυχαγωγικών, πολιτιστικών δραστηριοτήτων για όλους.
Η «μαύρη τρύπα» της Αθηναϊκής Ριβιέρας, παραμένει εδώ και είκοσι μήνες, το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού. Οι ιδεοληπτικές εμμονές της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η πλήρης έλλειψη πολιτικής βούλησης αλλά και ικανότητας αναπτυξιακών δράσεων, τα κρυμμένα συμφέροντα, έβαζαν φρένο για δύο χρόνια σε μία τεράστια, ώριμη επένδυση ύψους 8,1 δις ευρώ, η οποία θα φέρει 75.000+15.000 θέσεις εργασίας, 2 δις έσοδα για το Δημόσιο ετησίως, 2% αύξηση του ΑΕΠ, ένα εκατομμύριο επιπλέον επισκέπτες το χρόνο στην Αττική, βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων των γύρω Δήμων. Μία επένδυση εφάμιλλη των Ολυμπιακών Αγώνων, που κόστισαν 9,1 δις ευρώ.
Αντ’αυτού; Ένας απάνθρωπος καταυλισμός προσφύγων, με απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης, που εκθέτει τη χώρα μας διεθνώς και δημιουργεί ανασφάλεια και έντονη ανησυχία στους κατοίκους των γύρω περιοχών. Εγκαταστάσεις που μέρα με τη μέρα καταρρέουν. Δημόσια περιουσία που ρημάζει αναξιοποίητη. Υπουργοί που χόρεψαν στα ερείπια της αναπτυξιακής προοπτικής ολόκληρης της νοτιοανατολικής Αττικής.
Για όλο αυτό το διάστημα, κατέθετα σε εβδομαδιαία βάση επίκαιρη ερώτηση προς τον κ.Τσακαλώτο σχετικά με την επικύρωση της σύμβασης του Ελληνικού από τη Βουλή. Μόνο μία φορά προσήλθε στη Βουλή ο κ.Τσακαλώτος να απαντήσει – με μισόλογα.
Μετά από πολυεπίπεδες αφανείς «διαπραγματεύσεις», τελικά η σύμβαση υπεγράφη και επικυρώθηκε από την Κυβέρνηση «με πόνο ψυχής, δάκρυα, ματωμένη καρδιά», κλπ, κλπ. Προτιμούσαν, φαίνεται, να γελούν και να διασκεδάζουν με τη σημερινή βαλτωμένη κατάσταση, ανακηρύσσοντας ακόμη και τη δεξαμενή του Ελληνικού ή την παλιά αμερικανική βάση, «διατηρητέα κτίσματα πολιτιστικής αξίας», παρακολουθώντας την οικονομία να αιμορραγεί, τους χιλιάδες ανέργους να κλαίνε, τους κατοίκους των γύρω περιοχών να πονούν με την κατάντια του τόπου τους.
Τα ψέματα τελείωσαν, η σύμβαση επικυρώθηκε από τη Βουλή. Αυτό όμως δεν αρκεί: Το Ελληνικό πρέπει να προχωρήσει άμεσα. Το διαμάντι της Μεσογείου πρέπει να λάμψει, όσο κι αν οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προσπάθησαν να το χώσουν βαθιά στη λάσπη. Οι φύλακες έχουμε γνώση, και δεν θα σταματήσουμε να παρεμβαίνουμε για την ανάπτυξη, την εργασία, τους πολίτες. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη, που μέχρι σήμερα πρωταγωνίστησε στην προσπάθεια να προχωρήσει αυτή η τεράστια επένδυση, θα συνεχίσει και στο εξής να αγωνίζεται, ώστε να μη χαθεί πια ούτε μία μέρα, ούτε ένα λεπτό από αυτή τη νέα σελίδα για την οικονομία της χώρας.
